- ηλιολάτρης
- ο, θηλ. ηλιολάτρισσα (Μ ἡλιολάτρης, θηλ. ἡλιολάτρις)αυτός που λατρεύει τον ήλιο ως θεό.[ΕΤΥΜΟΛ. < ηλιο-* + -λατρης (< λά-τρον), πρβλ. ανθρωπο-λάτρης, ειδωλο-λά-τρης].
Dictionary of Greek. 2013.
ηλιολάτρης
Look at other dictionaries:
ηλιολάτρης — ηλιολάτρης, ο και ηλιολάτρισσα, η αυτός που λατρεύει τον Ήλιο ως θεό: Όλοι σχεδόν οι λαοί της αρχαιότητας ήταν ηλιολάτρες … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ηλιο- — (AM ἡλιο ) α συνθετικό πολλών λέξεων τής Ελληνικής το οποίο δηλώνει ότι το β συνθετικό: α) προκαλείται ή προέρχεται από τον ήλιο (πρβλ. ηλιόκα(υ)μα, ηλιοφάνεια) θ) ανήκει ή αναφέρεται στον ήλιο (πρβλ. ηλιοβασίλεμα) γ) μοιάζει, λάμπει ή καίει σαν… … Dictionary of Greek
ηλιολατρικός — ή, ό [ηλιολάτρης] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ηλιολάτρη ή στην ηλιολατρία … Dictionary of Greek
